همه دلشان تنگ می‌شود. برای چیزها و کسانی که دیگر نیستند. یکی برای دوستش دل‌تنگ است، یکی برای پارک‌رفتن، یکی برای مادربزرگ یا اسباب‌بازی گم‌شده‌اش. دل قورتش‌بده هم برای مامانش تنگ شده. اما پیداکردن مامان، مثل برگردانِ عکس‌برگردان‌ها نیست که از تهِ دلت بخواهی و برگردد. هر چقدر هم «قورتش بده» دلش برای مامانش تنگ شده باشد و از تهِ دلش بخواهد، مامانش برنمی‌گردد. باید بروند دنبالش بگردند، با پروفسور و سفینه‌ی کلاغی‌اش. عکس مامانش کو؟ یکی قایمش کرده. بدون عکس نمی‌شود! پس لازم است حمله کنند. یک حمله‌ی بزرگ! به کجا؟ به شهرهای دیگر!